تعیین حد و حدود و خط قرمزها

این خط قرمزها را لازم داریم تا به برقراری نظم در منزل و خانواده برسیم. یعنی ما باید یه سری قوانین داشته باشیم که برقراری درست آن قوانین و استمرار آنها نظم نامیده میشود. چیزی که در تربیت کودکان خردسال نقش خیلی مهمی دارد.

نظم به معنی سختگیری نیست. نظم یعنی در عین حال که طعم گرما و محبت عاطفی خود را به بچه میچشانید، در صورت لزوم قاطع و راسخ باشید. یعنی به کودکتان احترام بگذارید و از او هم توقع احترام متقابل داشته باشید.

اگر نسبت به بچه بیش از اندازه سخت گیر باشید به روح حساسش آسیب میزنید.

اگر بخواهید محبوب ترین آدم برای بچه باشید و برایش محدودیتی قائل نشوید، کودکتان قادر نخواهد بود که خودش و رفتارهایش را کنترل کند. او خودش را همه کاره می بیند. این بچه ترسو، ناامن، عصبانی و سردرگم میبیند و احساس خوشبختی نمیکند. کارهایی انجام میدهد که از نتیجه اش اطلاعی ندارد پس دچار اضطراب میشود. هیچ وقت راضی نیست. همیشه عصبانی است و سعی میکند هر چه بیشترحد و حدود و مرزها را زیرپا بگذارد تا شاید شما را مجبور کند که مانعش شوید!

پس بیاید و برای بچه تان نظم رو برقرار کنید. در این راه از روشهایی استفاده کنید که متناسب با ویژگیهای بچه باشد. هر بچه شخصیت خاص خودش را دارد. یکی آرام و کم تحرک است، یکی سرزنده و پرتحرک. لازم نیست شخصیت بچه را عوض کنید. فقط کافی است به او اجازه بدهید که خودش باشد ولی در چارچوب رفتارهای پذیرفته و قابل قبولی که شما تعیین کردید.

و یک مطلب مهم یادتان بماند: برقراری نظم و رعایت آن به هیچ وجه علاقه فرزندتان را نسبت به شما کم نمیکند. والدینی که تصور میکنند که برقراری نظم یعنی تنبیه و سخت گیری، در اشتباه هستند.